Ergospirometrija u oceni sportske forme

Ergospirometrija je dijagnostička procedura kojom kontinuirano merimo respiratorne funkcije i analiziramo gasove tokom izvođenja fizičkog vežbanja. Ova tehnika omogućava nam ocenjivanje forme i kapaciteta kardiopulmonalnog i metaboličkog sistema. Početkom 1920-ih godina Knipping i Brauer razvijaju prvi ergospirometrijski sistem, a prva klinička testiranja započinju 30 godina kasnije. Ergospirometrija se zasniva na principu tzv. spirometrije otvorenog kruga – zapremina udahnutog kiseonika se meri upotrebom turbine a na izdisajnoj strani određuju frakcije gasova i utvrđuju koncentracija kiseonika i ugljen-dioksida. Tokom ergospirometrijskog testa precizno merimo važne parametre fizičke forme (pre svega aerobne sposobnosti) kao što su maksimalna potrošnja kiseonika (VO₂max), ventilatorni prag (VT) ili ekonomičnost rada (WE), na osnovu kojih se ocenjuje nivo utreniranosti i programira vežbanje u nastupajućem periodu. Ergospirometrijski test se smatra zlatnim standardom u testiranju funkcionalnih sposobnosti neaktivnih osoba, rekreativaca i vrhunskih sportista.

Nešto više o ovoj temi možete naći u dole navedenim vrhunskim svetskim časopisima:

Glasnik Antropološkog društva Srbije, 2008, br. 43, str. 429-439; Promene kardiovaskularnog fitnesa nakon realizacije programskih sadržaja fizičkih aktivnosti.

Expert Review of Respiratory Medicine April 2010, Vol. 4, No. 2, Pages 179-188 , DOI 10.1586/ers.10.8 (doi:10.1586/ers.10.8), Cardiopulmonary exercise testing: current applications. http://www.expert-reviews.com/doi/abs/10.1586/ers.10.8